Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2024

Ελένη Βιτάλη

Εικόνα
 «Είναι πολύ ευχάριστο να τραγουδούν άνθρωποι όλων των ηλικιών τα τραγούδια μου, σημαίνει ότι είναι διαχρονικά. Δεν με αφορούν τα τραγούδια που ο στίχος τους είναι σπαραξικάρδια ερωτικά, εγώ έλεγα αντάρτικα. Είχα ρωτήσει έναν μουσικό για να πάω σε μία καλή εταιρεία. Δεν ήξερα αν θέλω να γίνω τραγουδίστρια ή αν θα συνέχιζα το σχολείο. Όταν με ρώτησε στα 15 μου ένας μουσικός για να με κόψει ποια τραγουδίστρια θαυμάζω, απάντησα την Μαρινέλλα. Ακούω σήμερα να γράφονται καλά τραγούδια, όμως η εποχή είναι διαφορετική. Θα ακούσω και τραπ μουσική. Αλλά δεν μπορώ να νιώσω το ίδιο όπως με τα λαϊκά τραγούδια». Ελένη Βιτάλη

Η τραγική ιστορία του Γιάννη του Φονιά και το αριστούργημα δύο τιτάνων καλλιτεχνών, των Νίκου Γκάτσου και Μάνου Χατζιδάκι

Εικόνα
Καλοκαίρι του '74, φτάνω στην Αθήνα Ψάχνω για δουλειά Ανεβαίνοντας την Πανεπιστημίου, έπεσε το μάτι μου σε μια ταμπέλα: ''Εστιατόριο - Ζαχαροπλαστείο Φλόκα'' Απ' το επόμενο πρωί,  βρέθηκα να δουλεύω εκεί, βοηθός σερβιτόρου Επειδή ήμουν ''γραμματιζούμενος'', ο κύριος Λεόντιος, ο μετρ, μου είπε: ''Εσύ, θα έχεις το τραπέζι του ποιητή'' Στάθηκα λοιπόν στη μεγάλη ροτόντα του εστιατορίου και περίμενα τον ποιητή Κατά τις δώδεκα, μπήκε ένα μετέωρο και έκατσε στο τραπέζι Ήταν ο Νίκος Γκάτσος Παράγγειλε καφέ, και αφού έχει ρωτήσει τ' όνομά μου, με ρώτησε:  ''Γιώργο εκτός από αυτό, τι άλλο κάνεις στη ζωή σου;'' ''Σπουδάζω Νομική'', του απάντησα ''Και από που είσαι;'' ''Η μάνα μου είναι απ' την Αρκαδία και ο πατέρας μου από την Ηλεία'' ''Εμείς θα γίνουμε φίλοι'' μου είπε,  και την άλλη μέρα, μου χάρισε το βιβλίο του Ανδρέα Εμπειρίκου, ''Υψικάμινος...

Ο Τζίμης Πανούσης σαν σήμερα, 13 Γενάρη το 2018, έφυγε από τη ζωή.

Εικόνα
 Ο Τζίμης Πανούσης σαν σήμερα, 13 Γενάρη το 2018, έφυγε από τη ζωή. "Γεννήθηκα στους Αμπελόκηπους. Κατάγομαι από μια φτωχή αριστερή οικογένεια. Ο μπαμπάς ήταν δοσατζής. Πούλαγε είδη προικός με δόσεις. Η μαμά ήταν νοικοκυρά. Ένα Καλοκαίρι, που τα πράγματα ήταν δύσκολα οικονομικά, το τελευταίο του Γυμνασίου, βρήκα δουλειά στον Μουσικό Θίασο Κρήτης από μια αγγελία. Μπήκα στα βαθιά τότε με ένα μπουλούκι - βαριετέ. Έκανα, μεταξύ άλλων, και τον κομπέρ του Μανωλιού, που έπαιζε ο βασικός θιασάρχης. Επειδή, όμως, δεν έβγαζε γέλιο, άρχισε να με χτυπάει  πάνω στη σκηνή,  να μου δίνει σφαλιάρες για να γελάσει ο κόσμος.  Τότε του λέω: ''Δεν γίνεται  να συνεχιστεί αυτό. Δε μπορώ.  Θες να σου γράψω  κανένα νούμερο;'' Κι έτσι άρχισα να γράφω  και γελούσε ο κόσμος. Συνεργάστηκα με τον Χουβαρδά στο ''Χριστός Πάσχων''. Πήγαμε σε όλη την Ευρώπη. Αυτό έγινε όταν ήμουν στη Νομική. Όταν ήμουν στο 3ο έτος  στο Πανεπιστήμιο, έγινε ένας διαγωνισμός για την Εθνική Τράπ...

Σαν σήμερα στις 11 Ιανουαρίου του 1910 γεννήθηκε ο Νίκος Καββαδίας

Εικόνα
Σαν σήμερα στις 11 Ιανουαρίου του 1910 γεννήθηκε ο Νίκος Καββαδίας. Ο Νίκος Καββαδίας ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής και ναυτικός. Η μεγάλη αναγνώριση του έργου του Νίκου Καββαδία ήρθε μετά θάνατον. Ποιήματά του μελοποίησαν ο Γιάννης Σπανός, η Μαρίζα Κωχ, ο Θάνος Μικρούτσικος, οι αδελφοί Κατσιμίχα, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης κ.α. [Αγαπάω τ’ ό,τι είνε θλιμμένο στον κόσμο Τα θολά τα ματάκια, τους αρρώστους ανθρώπους, τα ξερά γυμνά δέντρα και τα έρημα πάρκα, τις νεκρές πολιτείες, τους τρισκότεινους τόπους, Τους σκυφτούς οδοιπόρους που μ’ ένα δισάκι για μια πολιτεία μακρυνή ξεκινάνε, τους τυφλούς μουσικούς των πολύβουων δρόμων, τους φτωχούς, τους αλήτες, αυτούς που πεινάνε. Τα χλωμά τα κορίτσια που πάντα προσμένουν τον ιππότην που είδαν μια βραδιά στ’ όνειρό τους, να φανή απ’ τα βάθη του απέραντου δρόμου. Τους κοιμώμενους κύκνους πάνω στ’ ασπροφτερό τους Τα καράβια που φεύγουν για καινούρια ταξίδια και δεν ξέρουν καλά – αν ποτέ θα’ ρθουν πίσω αγαπάω, και θα’ θελα μαζί τους να πά...