Εντεχνη και Rock Μουσική Σκηνή

 «Πριν 43 χρόνια, ήμουν 18-20, είχα στείλει στίχους στο Λοΐζο, το Μάνο Λοΐζο, είχε αρχίσει να δουλεύει πάνω σε αυτούς. Βρήκαμε κάποιες προσπάθειες του. Μια από αυτές είναι «το Κοσμικόν» θα το ερμηνεύσει ο Αλέξανδρος.  Αναφέρετε στο καφενείο που είχε ο πατέρας ενός φίλου μου. Από όπου έμαθα το 1953, νομίζω είχε γίνει μια εκδήλωση προεκλογική κιόλας, καλή ώρα, και μίλησε ένας υποψήφιος βουλευτης της ΕΔΑ τότε, το καφενείο στιγματίστηκε και συνεχώς το περιτριγύριζαν διάφοροι χαφιέδες. Για αυτό φαίνεται σχετικά παρωχημένο αλλά έχω και ένα φόβο ότι μπορούν να ξανάρθουν αντίστοιχες, παρόμοιες μέρες».  Θανάσης Παπακωνσταντίνου Το «Κοσμικόν » Στην πλατεία μας παλιά, όταν πλάκωσε η ανία, καπιστρώθηκε η ανάγκη και φυτρώσαν καφενεία. Έτσι και το «Κοσμικόν» καφεζαχαροπλαστείο. Κάτι λίγα θα σας πω, που τα ξέρω από ‘να φίλο. Γιάφκα των κομμουνιστών το ‘πε η αστυνομία. Ήταν χρόνια δύσκολα, γύρω στο πενήντα τρία. Το σημείωσαν με «Χι», οι φαντάροι να μη μπαίνουν. Οι ρουφιάνοι ήταν πολλοί κ...

  Δεν ξέρω πότε ακριβώς ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία με τα καπνογόνα στις συναυλίες αλλά νομίζω πως πρέπει να σταματήσει άμεσα, πριν συμβεί κάποιο οδυνηρό ατύχημα. Εγώ τις μουσικές και τα τραγούδια τα γράφω με καλά συναισθήματα για τον κόσμο-για όντα και μη όντα- και δεν διανοούμαι ότι υπάρχει η περίπτωση να αποτελέσουν αφορμή για να εμφανιστεί πόνος εκεί που θα έπρεπε να βασιλεύει χαρά και μέθεξη, κάτι που μπορούμε όλοι μαζί να παράξουμε και-ήδη- το έχουμε καταφέρει αρκετές φορές αυτά τα χρόνια. Θέλω να κατανοήσετε και να σεβαστείτε τις ανησυχίες μου. Δεν έχουμε ανάγκη τα εξωτερικά θεαματικά «υποβοηθήματα». Όπως έχω πει και στο παρελθόν, το μόνο που χρειαζόμαστε είναι η εσωτερική φλόγα και όχι η χημική του καπνογόνου. Η ελευθερία θέλει κόπο και προσπάθεια. Χωρίς το νοιάξιμο του διπλανού, καταλήγει καρικατούρα. Θανάσης Παπακωνσταντίνου  24/6/2023

Θανάσης Παπακωνσταντίνου  Γήπεδο «Γεώργιος Καμάρας» Ριζούπολης 21/6/2023 «Έχουμε τα τραγούδια, τις παρέες μας, έχουμε την ομορφιά και αντιστεκόμαστε», είπε κάποια στιγμή από το μικρόφωνο ο τραγουδοποιός, απευθυνόμενος στον κόσμο. Μια φράση που αντικατοπτρίζει απόλυτα αυτή την αγαπημένη Ελλάδα, την Ελλάδα του «Θανάση».

 Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής Η Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής καθιερώθηκε το 1982 με πρωτοβουλία του, τότε, Γάλλου υπουργού πολιτισμού Ζακ Λανγκ (Jack Lang), του Γαλλικού Υπουργείου Πολιτισμού και την αιγίδα του Δήμου του Παρισιού. Η Γιορτή της Μουσικής, από το 1985, εξαπλώθηκε έξω από τα Γαλλικά σύνορα και η Αθήνα, 1η Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, με πρωτοβουλία της Μελίνας Μερκούρη, ήταν η πρώτη πόλη στην οποία η Γιορτή πραγματοποιήθηκε εκτός Γαλλίας. Σήμερα η Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής είναι ένα ευρωπαϊκό γεγονός, που διεξάγεται στις 21 Ιουνίου κάθε χρόνο σε 22 χώρες της Ευρώπης.

Σαν σήμερα, 21/6/1950, γεννήθηκε ο αγαπημένος μας ροκ τραγουδιστής Βασίλης Παπακωνσταντίνου! Τι κι αν κλείνει τα 73 του χρόνια θα είναι πάντα ο αιώνιος έφηβος!

 Η σορός του μεγάλου συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλου σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης. «Αθάνατος» φώναζε ο κόσμος.

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ  Ο παγοπώλης στο εργοστάσιο του Φιξ που εξελίχθηκε στη μεγαλύτερη μουσική ιδιοφυΐα που έβγαλε ποτέ αυτός ο τόπος, ο άνθρωπος που ένωσε τη λόγια με τη λαϊκή μουσική. Μια ημέρα σαν σήμερα, 15 Ιουνίου το 1994, έφυγε από τη ζωή ο αξεπέραστος Μάνος Χατζιδάκις!  🎶 Αν κουραστείς απ’ τους ανθρώπους  κι ειν’ όλα γύρω γκρεμισμένα, μην πας ταξίδι σ’ άλλους τόπους, έλα σε μένα, έλα σε μένα. Κι αν πέσει απάνω σου το βράδυ με τ’ άστρα του τ’ απελπισμένα, μη φοβηθείς απ’ το σκοτάδι, έλα σε μένα, έλα σε μένα. Έλα και γείρε το κεφάλι στα χέρια μου τ’ αγαπημένα, να ζήσεις τ’ όνειρο και πάλι, έλα σε μένα, έλα σε μένα. Κι αν δεις καράβια να σαλπάρουν κι αν δεις να ξεκινάνε τρένα, μην πεις μαζί τους να σε πάρουν, έλα σε μένα, έλα σε μένα. Έχω μια θάλασσα σμαράγδια μ’ αγάπη κι ήλιο κεντημένα για την καρδιά σου πού `ναι άδεια έλα σε μένα έλα σε μένα. Έλα και κάθισε δεξιά μου σαν ξεχασμένος αδερφός, να μοιραστείς τη μοναξιά μου και να σου δώσω λίγο φως. 🎶  

 Ενας από τους κορυφαίους Ελληνες συνθέτες, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, έφυγε από τη ζωή στα 84 χρόνια του, μετά από μάχη με τον καρκίνο.  Ο Γιάννης Μαρκόπουλος γεννήθηκε το 1939 στο Ηράκλειο Κρήτης. Πατέρας του ήταν ο Γεώργιος Μαρκόπουλος, πρώην νομάρχης Λασιθίου και μητέρα του η Ειρήνη Αεράκη από τη Σητεία. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Ιεράπετρα, στο ωδείο της οποίας παίρνει τα πρώτα του μουσικά μαθήματα στη θεωρία και στο βιολί.  Το 1956 συνεχίζει τις μουσικές σπουδές του στο Ωδείο Αθηνών, με τον συνθέτη Γεώργιο Σκλάβο και τον καθηγητή του βιολιού Joseph Bustidui. Την ίδια εποχή εισάγεται στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ενώ παράλληλα συνθέτει για το θέατρο, τον κινηματογράφο και το χορό. Το 1963 βραβεύεται για την μουσική του στις «Μικρές Αφροδίτες» του Νίκου Κούνδουρου, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και τον ίδιο χρόνο ανεβαίνουν από νέα χορευτικά σύνολα τα μουσικά του έργα Θησέας (χορόδραμα), Χιροσίμα (σουίτα μπαλέτου) και τα Τρία σκίτσα για χορό. Το 1967, μετά ...

  Σαν σήμερα, 6 Ιουνίου του 1931, γεννήθηκε στην Αθήνα η αγαπημένη μας ποιήτρια Κική Δημουλά.  "Δεν μου ήταν ποτέ εύκολο να συνεννοηθώ με άνθρωπο. Ούτε μπορούσα να καταλάβω γιατί οι άνθρωποι ήταν τόσο διαφορετικοί από εμένα. Αυτό βέβαια ήταν πολύ αφελές από τη μεριά μου, αλλά και πολύ χρήσιμο. Γιατί με είχε σε μια μόνιμη ταραχή, σε μια διαρκή διαμαρτυρία και σ' ένα πολύ γόνιμο παράπονο.. Από την άλλη, είχα μια ευγένεια η οποία με κατέστρεψε απολύτως! Εμπόδισε δηλαδή τη ζωή μου να πάρει το δρόμο της. Υπέμεινα πράγματα τα οποία δεν έπρεπε να υπομείνω, με το αιτιολογικό μιας ευγένειας ότι θα πίκραινα, ότι θα πείραζα, ότι θ' αναστάτωνα των άλλων τη ζωή. Αυτό ήταν μία ήττα. Καθαρή ήττα"... Ακολουθεί ένα υπέροχο ποίημα της Σύνθεση και μουσική: Νίκος Πλάτανος Ερμηνεία: Θάνος Ανεστόπουλος  ΠΛΗΘΥΝΤΙΚΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ " Ο Έρωτας   όνομα ουσιαστικόν   πολυ ουσιαστικόν   ενικού αριθμού   γένους ούτε θηλυκού ούτε    αρσενικού   γένους ανυπεράσπιστου  ...

 125 χρόνια από τη γέννηση του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα: Σαν σήμερα γεννιέται το «αηδόνι της Ανδαλουσίας, 10 φορές ενέπνευσε την Ελληνική δισκογραφία. Γεννήθηκε ένα αστέρι που ο φασισμός δεν κατάφερε να σβήσει...  Ο μεγάλος και αδικοχαμένος στα 38 του χρόνια, δραματουργός ποιητής Federico [del Sagrado Corazón de Jesús] García Lorca γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1898 στο Fuente Vaqueros (περιφέρεια της Granada, στην Andalucía) στις πρώτες θέσεις της καρδιάς μας...  «Τραγούδησε» την αγάπη αλλά και το θάνατο, μίσησε το δεσποτισμό και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και όρθωσε το ανάστημά του σε κάθε μορφή αδικίας. Ο Λόρκα καταδίκαζε την καπιταλιστική κοινωνία και όλα όσα είχε σαν συνέπειες – την αδιαφορία για τη δυστυχία, την αποξένωση, τη φτώχεια και το ρατσισμό. Στο θέατρο, ο Λόρκα ανακάλυψε ένα ισχυρό μέσο να συνδέεται με το κοινό και να το προκαλεί. Το θέατρο, έγραφε, «είναι ποίηση που σηκώνεται από το βιβλίο και γίνεται ανθρώπινη. Κι όσο γίνεται ανθρώπινη, μιλάει και φων...

 Σαν σήμερα, 1η Ιουνίου 1940 γεννήθηκε η αγαπημένη μας Κατερίνα Γώγου, Ελληνίδα ποιήτρια και ηθοποιός.  «Καμμιά φορά ανοίγει η πόρτα σιγά σιγά και μπαίνεις. Φοράς κάτασπρο κουστούμι και λινά παπούτσια. Σκύβεις βάζεις στοργικά στη χούφτα μου 72 φράγκα και φεύγεις. Έχω μείνει στη θέση που με άφησες για να με ξαναβρείς. Όμως πρέπει να έχει περάσει πολύς καιρός γιατί τα νύχια μου μακρύνανε και οι φίλοι μου με φοβούνται.  Κάθε μέρα μαγειρεύω πατάτες, έχω χάσει την φαντασία μου και κάθε φορά που ακούω «Κατερίνα» τρομάζω. Νομίζω ότι πρέπει να καταδώσω κάποιον. Έχω φυλάξει κάτι αποκόμματα με κάποιον που λέγανε πως είσαι εσύ. Ξέρω πως λένε ψέματα οι εφημερίδες, γιατί γράψανε ότι σου ρίξανε στα πόδια. Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια. Στο μυαλό είναι ο Στόχος το νου σου ε;»