Ο Άλκης Αλκαίος έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα 10 Δεκέμβρη του 2012

 

Ο Άλκης Αλκαίος έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα 10 Δεκέμβρη του 2012. Έλληνας ποιητής και στιχουργός, από τους σημαντικότερους του ελληνικού τραγουδιού, με κορυφαίες συνεργασίες και μεγάλες επιτυχίες.

"Σαν να μη σ’ έχασα ποτέ, στήνω σκακιέρα

Να ξανακάνεις χίλια ματ στην ευτυχία

Σαν στρατιωτάκι σου έτοιμο για θυσία

Στα άγρια μεσάνυχτα σου λέω καλημέρα".

Ο Θάνος Μικρούτσικος, με τον οποίο είχε μια μακρόχρονη και γόνιμη συνεργασία, είχε πει για τον Άλκη Αλκαίο πως «μιλάει για έρωτες θυελλώδεις, για έρωτες αδιέξοδους, μιλάει και προφητεύει τον αποκλεισμό της γενιάς μας. Γράφει στίχους-κλειδιά που ξεκλειδώνουν κι εκφράζουν τη δραματική συγκυρία, είτε πρόκειται για το Ατομικό, είτε πρόκειται για το Όλον. Οι στίχοι του αφορούν τον καθένα από εμάς ξεχωριστά, αλλά και όλους μαζί».

Η γνωριμία του με τον συνθέτη Θάνο Μικρούτσικο, οδήγησε σε μία από τις μακροβιότερες και σπουδαιότερες συνεργασίες δημιουργών στο ελληνικό τραγούδι, με δίσκους ορόσημα όπως το «Εμπάργκο» (1982) και «Στου Αιώνα Την Παράγκα» (1996).

Στο χώρο της δισκογραφίας, άλλες σημαντικές συνεργασίες του υπήρξαν εκείνες σε δίσκους του Σωκράτη Μάλαμα, του Μίλτου Πασχαλίδη, του Μάριου Τόκα, του Μπάμπη Στόκα, του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, του Αλκίνοου Ιωαννίδη, του Δημήτρη Παπαδημητρίου, των αδελφών Κατσιμίχα, του Χρήστου Θηβαίου κ.ά.

Εκτός από τις ερμηνείες των ανωτέρω τραγουδοποιών χαρακτηριστικές είναι και οι ερμηνείες των Δημήτρη Μητροπάνου, Μαρίας Δημητριάδη, Μανώλη Μητσιά, Χαρούλας Αλεξίου, Γιώργου Νταλάρα, Μελίνας Κανά, Ελευθερίας Αρβανιτάκη, κ.ά.

✍️ Οδυσσέας Ιωάννου (10/12/2023)

Δεν είμαι των επετείων. Πέρα από κάποιους συμβολισμούς, ποτέ δεν τις χρειάστηκα για να θυμηθώ. Το πρωί όμως ξύπνησα με ένα στίχο του Άλκη στο στόμα. "Καλά ταξίδια μάτια μου στις θάλασσες του κόσμου". Το χαρίζω πάντα στις κόρες μου. Το διαδίκτυο μου θύμησε πως έφυγε σαν σήμερα. Ο ακριβός μου Άλκης. Οι Κυριακές απογεύματα στο σπίτι του, εκείνος με γάλα και τσιγάρα κι εγώ με τσιγάρα και coca cola, να μιλάμε ώρες. Πολλές φορές μόνοι μας, κάποιες άλλες με τον Μίλτο. Εκείνη η Κυριακή στο Κουκάκι που πίναμε καφέ με τον Σωκράτη και βαριόμασταν και του είπα θέλεις να σε πάω μια βόλτα; Πού; Έλα, θα πάμε σπίτι του Άλκαίου να τον γνωρίσεις, που τον αγαπάς και σε αγαπάει. Αποκλείεται να πάω σε σπίτι ακάλεστος. Πήρα τον Άλκη. "Πετώντας να έρθετε μαναράκι μου!". Πήγαμε, καθίσαμε ώρες, και από τότε έφτιαξαν τόσα ωραία τραγούδια μαζί. 

Εκείνο το πρωινό του Ιούλη του 1996, στην Λάρισα, που επιστρέφοντας από μία δύσκολη νυχτερινή σκοπιά στο στρατιωτικό αεροδρόμιο, άνοιξα το κινητό μου και άκουσα την λατρεμένη μου φίλη Γιώτα Τσουκαλά να μου έχει αφήσει μήνυμα "Μπουμπουκάκι μου, έβγαλαν έναν φοβερό δίσκο ο Θάνος με τον Μητροπάνο και το ομότιτλο τραγούδι του δίσκου είναι αφιερωμένο σε εσένα. "Το Για μια Ντολόρες στον Οδυσσέα Ιωάννου, καλή θητεία αεροπόρε".

Τρία χρόνια μετά του έγραψα και του αφιέρωσα τις Μικρές Νοθείες ως αντίδωρο. Όμως εκείνο που του φτιάξαμε πάλι με τον Θάνο λίγα χρόνια αργότερα τον περιγράφει καλύτερα. Δεν το άκουσε ποτέ. Δεν τον είδα ποτέ στην ζωή μου πέρα από Κυριακή. Σήμερα θα μπορούσε να ήμουν εκεί. Mε τσιγάρα, γάλα και coca cola.

"Ταξίδεψαν σ΄ένα χαρτί

Τις λέξεις είχαν δέρμα

Την φτάσαν ως το τέρμα

Του δρόμου την γραμμή.

Όσοι δεν τα παράτησαν στη μέση

Με ένα μόνο πέταξαν φτερό

Μισά κορμιά τον κόσμο έχουν χωρέσει

Και με τα δάχτυλα μετρήσαν το νερό".