Νίκος Ζούδιαρης - Στην αγορά του Αλ Χαλίλι

 Το Καλοκαίρι του 1993,

σε μια τυχαία παρέα, απ' αυτές που

ξεμένουν στην πόλη τον Αύγουστο,

έπιασα κουβέντα με μια κοπέλα 

που μου άρεσε,

και μεταξύ αστείου και σοβαρού

είπαμε να κάνουμε ένα ταξίδι

στην Αίγυπτο.

Όχι ότι το πιστέψαμε,

αλλά το συμφωνήσαμε.

Κλείστηκα στο δωμάτιο 

και άρχισα να γράφω 

πώς ονειρευόμουν το ταξίδι,

θέλοντας παράλληλα 

να περιγράψω τα συναισθήματά μου 

με τα τέσσερα στοιχεία της φύσης.

Όταν κατάφερα

κι έγραψα τους πρώτους στίχους,

κύλησε το τραγούδι προς το Νείλο,

και μαζί του χάθηκε 

κάθε ίχνος επιθυμίας για πραγματικές 

μετακινήσεις και ειδύλλια. 

Το demo το έστειλα στην κοπέλα

μ' ένα μπουκέτο λουλούδια.

''Ο άνεμος θα καίει 

στη γη του Νείλου,

μια αρχαία μυρωδιά θα μας μεθά

στον τροπικό, όπως θα 'σαι,

του Καρκίνου

μέσα σου θα γεννιέται μια Θεά.

Μ' άγιο καπνό θα υφάνεις

το χρησμό σου,

για να μου δώσεις όταν θα ζητώ,

να μπω ιεροφάντης στο ναό σου

να σ' ερμηνεύσω και να ερμηνευτώ.

Θα σου αγοράσω στο Καρνάκ 

μπακίρια,

με καλλιτέχνες, θα τα πιούμε, 

ιθαγενείς

τις νύχτες θα σου κάνω τα χατίρια,

όσα ποτέ σου δε σου έκανε κανείς.

Θα 'μαι η πηγή στην όαση της Σίβας,

θα είσαι ο διαμαντένιος ουρανός,

θα γίνεις η Βασίλισσα της Θήβας

κι εγώ ένας μαγεμένος Φαραώ.

Στην αγορά του Αλ Χαλίλι

θα πουλάν τα δυο σου χείλη

δυο περιουσίες κι άλλη μια,

τέσσερις εγώ θα δώσω

θα πληρώσω όσο όσο

να μου κάνουν μία μελανιά...''

Νίκος Ζούδιαρης